Opgewekt leven

De wereld om ons heen gaat kapot. Mensen maken elkaar en masse af. Maar ook in het klein etteren conflicten maar voort, in families en gemeenten. Het onderscheid tussen arm en rijk blijft groot. Ongelijkwaardige behandeling blijft in stand in de wereld en in ons land. De toeslagenaffaire en de nasleep die maar niet op lijkt te houden zijn daar. Dat veranderd niet. En ook in mijn eigen leven is het geen rozengeur en maneschijn. Ja, ik wil voor God leven, maar de zonde blijft. De gebrokenheid, het ongeluk, het falen en tekortkomen – ze dringen zich aan me op.

Geloven lijkt dan zomaar een druppel op een gloeiende plaat. Nog voor ik er goed en wel de vrucht van zie is het alweer verdampt. Als je zo het wereldgebeuren en je eigen leven bekijkt, dan kan je dus die vraag bekruipen: ‘Waar doe ik het voor, dat geloof?’

‘Voor je redding!’ zal een ander wellicht willen roepen. Geloof is de grootste geruststelling, de grootste blijdschap die je op aarde kan leren kennen! Juist in al die donkerheid is het God die licht schept door Zijn Zoon Jezus Christus!

Wat voor zin heeft het om te geloven in de opstanding van Jezus Christus? Daar denken we vanmiddag over na. Heeft het alleen zin om te geloven voor de toekomst? Wat heb ik er nu, vandaag aan dat ik geloof?

Daarvoor staan we stil bij 1 Petrus 1,3 en Romeinen 6,4 en 11. We kijken daarnaar vanuit die vraag van de catechismus: wat hebben we aan de opstanding van Christus? Ons thema is Opgewekt leven

DIA 2

OPGEWEKT LEVEN

Dat is een leven waarvoor we opnieuw geboren worden. En het is een nieuw leven. Dat zijn de punten voor deze preek.

DIA 3

#1. Opnieuw geboren

Opnieuw geboren worden, daar heeft Petrus het over in vers 3:

3... [God heeft] ons door de opstanding van Jezus Christus uit de dood opnieuw geboren doen worden en ons zo levende hoop gegeven.

1 Petrus 1,3

Dat sluit aan bij wat Paulus zegt in Romeinen 6,4: “4We zijn door de doop in zijn dood met Hem begraven om, zoals Christus door de macht van de Vader uit de dood is opgewekt, een nieuw leven te leiden.”

Daarin wordt die weg zichtbaar die wij door ons geloof zijn gegaan. Met Christus dood zijn ook wij gestorven. Met Zijn opstanding zijn we opnieuw geboren. Geestelijk natuurlijk. Want door de heilige Geest zijn we aan onze Here Jezus verbonden. We zijn één met Hem. Dezelfde Geest die in Hem is, is in ons!

DIA 4

Natuurlijk, dat voel je niet altijd. Soms voelt het alsof God heel dichtbij is. Of, beter gezegd: wij leven dan heel dicht bij God. Maar het sluipt er zo maar in dat er afstand groeit. Dat we ons weer moeten bekeren.

Het leven met God voelt soms zo onstabiel, zo wisselvallig. Het kan je ook zelf aan het wankelen brengen: is het dan wel voor mij? Afgelopen gemeentevergadering zagen we het nog. Toen de stelling kwam: ‘Ik besteed genoeg tijd aan mijn relatie met God,’ stond het overgrote deel van de mensen – ikzelf ook – aan de nee-kant.

Maar het is opvallend hoe stelligPaulus én Petrus allebei schrijven over dat opnieuw geboren zijn. Want ze zeggen niet: ‘Je bent opnieuw geboren als je genoeg doet.’ Ze hebben het niet over de kwaliteit van je geloof of iets dergelijks. Petrus begint zijn brief er zelfs mee om God te prijzen om Zijn barmhartigheid. Van die barmhartigheid heeft God ons opnieuw geboren laten worden, en om geen andere reden dan Zijn barmhartigheid.

DIA 6

Petrus’ schrijft dat in zijn brief aan al die gemeenten uit de heidenen. Gemeenten die niet de joodse wetten houden, maar enkel wat de apostolische vergadering hen had opgedragen: “20... dat ze zich dienen te onthouden van wat door de afgodendienst bezoedeld is, van ontucht, van vlees waar nog bloed in zit en van het bloed zelf” (Hand. 15,20).

DIA 7

We kennen die gemeenten van toen niet stuk voor stuk. Alleen we weten wel hoe gemeente-zijn werkt. Er zijn altijd verschillen in hoeveel mensen doen voor de kerk, voor het geloof et cetera. Maar daar zet Petrus niet bij in. Hij begint bij de grond van onze wedergeboorte: Gods barmhartigheid. God die ons naar Hem toe trekt, die ons Zijn vergeving aanbiedt! Wie dat in geloof wil aannemen, die wordt vergeven. Die wordt opnieuw geboren. Niet om jouw inspanningen, maar omdat Hij je heeft uitgekozen (vgl. o.a. Rom. 11,6). Onze inspanningen, die komen daarna!

DIA 8

Trouwens, dat blijkt ook uit de plek waar de Catechismus onze bekering behandeld: namelijk in het deel over de dankbaarheid. Ons opnieuw geboren-worden blijkt uit het nieuwe leven dat we daarna gaan leiden. Anders gezegd: ons nieuwe leven, leven we uit dankbaarheid voor wat God heeft gedaan en nog altijd doet.

DIA 9

#2. Nieuw leven voor God

Want daaruit wordt zichtbaar wie opnieuw geboren is. Paulus schrijft daar veel over in Romeinen 6. Wie opnieuw geboren is, die is dood voor de zonde. Die begint de zonde hoe langer hoe meer te haten. Dat klinkt altijd zwaar, en dat is het ook. Tegelijk wordt het dragelijk, zelfs vrolijk, als je duidelijk onderscheid maakt tussen de mens en de zonde. Want in Jezus Christus is het niet meer de zonde die mijn waarde bepaalt. Het is Jezus Christus Zelf! Door Hem ben ik herboren, door Gods genade, en door niet anders.

DIA 10

Wie in het geloof die rijke genade van God leert kennen, die komt daarvan diep onder de indruk. Met heel zijn hart, ziel én verstand. Toch neemt dat niet weg dat je je soms afvraagt: ‘Wat heb ik er nú aan?’ Waarom zou ik nu allerlei dingen van de wereld opofferen voor God?

DIA 11

Daar zegt Romeinen 6 ook veel over. En de catechismus wijst daarin ook die drie elementen aan:

1. We delen in de gerechtigheid van Jezus. Hij heeft gedaan, Zijn goede naam wordt aan mij gegeven!

2. We krijgen nu al een nieuw leven.

3. God verzekert ons van de toekomst die ons te wachten staat: wij zullen net zoals Jezus uit de dood opstaan en worden verheerlijkt.

Nu is mijn inschatting: de rechtvaardiging in Jezus, en de hoopvolle toekomst, die zijn helder. Dat zijn echt sterke kanten van onze gereformeerde theologische traditie. Maar dat tweede: het nieuwe leven in het hier en nu, waar bestaat dat in? Dat geeft namelijk antwoord op die vraag: wat heb ik er nu vandaag de dag aan om te geloven?

DIA 12

Romeinen zegt: ‘Je bent geen slaaf meer van de zonde’ (Rom. 6,6-7). Meer nog: je bent “dood voor de zonde, maar in Christus Jezus leven voor God” (Rom. 6,11). Dat klinkt als een verstandelijk iets, maar daar blijft het niet bij. Het begint wel ook in je denken. De zonden die je nog doet en die nog in je leven blijven niet meer plakken. Ze worden om Jezus’ wil vergeven. Tegelijk wijst Paulus ook een meer concrete zegen voor elke dag aan. Dat moet je hier een beetje tussen de regels door lezen, maar het staat er wel degelijk:

DIA 13 | ZWART

Je gaat verlangen naar en genieten van het goede! De goede dingen die God geeft, de goede dingen die je graag wil doen. Je mag in jezelf opmerken: ik verlang naar Gods goede wereld. Ik verlang naar de wereld zoals God die heeft bedoeld. En sterker nog, ik hoop, en bid straks ook dat je in je leven ziet: God vormt mij naar het beeld van Zijn Zoon Jezus Christus!

Het lastige van onze gebroken wereld is – ik zou zelfs willen zeggen: het sluwe van de duivel is: je ziet dat bij anderen meer en gemakkelijker dan bij jezelf. Bovendien zie je in een gemeenschap vol christenen vaak de vrucht en de gaven van de Geest in je eigen leven nog moeilijker. Om dat te zien hebben we echt elkaar nodig, als broers en zussen!

Daarvoor gaan we straks de daad bij het woord voegen. We gaan elkaar straks bemoedigen in dat nieuwe leven voor God! Ik zal straks eerst bidden of God ons denken wil leiden zodat wat we tegen de ander zeggen de ander zal opbouwen. Op de beamer komt de vrucht van de Geest te staan. Daar mag je gebruik van maken: zeg maar wat je bij de ander ziet. Maar natuurlijk mag je, als je iets anders bedenkt, ook iets anders noemen.

Natuurlijk, misschien ken je de mensen om je heen niet zo goed. Probeer dan toch iets te bedenken. We bidden God straks of Hij dat wil leiden en gebruiken.

Maar bemoedig elkaar. Want wie in geloof Gods genade heeft aangenomen, die is opnieuw geboren. Niet omdat wij het zo goed doen, maar omdat God zo genadig is! Hij geeft door Zijn Geest het nieuwe leven. Hij leert je te verlangen naar het goede en Hij maakt je Zelf nieuw, door Zijn Geest!

AMEN

We worden zo stil, maar ik vraag je bij deze om eerst even om je heen te kijken: wie zit er en voor wie ga je zo bidden? Ik zal een stilte van ongeveer 1 ½ minuut laten vallen om je eigen gebed te bidden.

STILTE EN GEBED

- Dank voor opnieuw geboren zijn

o Dood voor de zonde

o Leven door Uw Zoon, voor U.

- Dank voor het nieuwe leven

o Voor de Geest

o Leer ons telkens die dankbaarheid te zoeken en bij U te brengen

- Geef ons alstublieft gedachten en woorden waarmee we elkaar mogen bemoedigen. Heer, geef ons ook als broers en zussen dat we leren om elkaar vaker zo op te bouwen. Wilt U onze gedachten en gevoelens zo leiden dat het woorden zijn die de ander opbouwen.

- STILTE

Laten we elkaar bemoedigen. Kijk even om je heen en vorm misschien drie of viertallen. We nemen even een paar minuten om dit met elkaar te delen. Ik wil je vragen om het gesprek nog even niet aan te gaan. Maar eerst even naar elkaar te luisteren en elkaar te vertellen welke vrucht of zegen van God je in de ander waardeert.

Vrucht van de Geest op de beamer.