Hebreeën
Jezus heeft ons leven doorleefd
Hebreeën 5,8-10 | Maaltijd van de Heer
Serie:
Almkerk-Werkendam
zondag 13 februari 2022
Kleine kinderen denken bij het opgroeien in eerste instantie dat hun ouders altijd al ouders zijn geweest. Dat ze als papa of als mama er altijd al zo zijn geweest. Ze kunnen zich niet voorstellen dat hun ouders ook kind zijn geweest.
Toen ik deze theorie voor het eerst hoorde, kon ik me levendig de wereldschokkende ontdekking voorstellen: mijn ouders hebben precies dezelfde levensfases doorgemaakt als ik. De meesten van ons zullen zich die ontdekking niet herinneren. Maar je kunt je voorstellen: zo’n ontdekking is voor een kind gigantisch.
Een beetje hetzelfde kun je hebben in het geloof in onze Here Jezus. Het kan er zomaar insluipen: dat je de Here Jezus enkel en alleen als volwassene kan voorstellen. Logisch ook, want de Bijbel kent naast het kerstverhaal maar één verhaal over Jezus die opgroeit. De ouders van de twaalfjarige Jezus zijn Hem kwijt, maar vinden Hem in de tempel in Jeruzalem. In gesprek met leraren, die versteld staan van Zijn kennis.
Maar de rest van de verhalen gaat over de volwassen Jezus.
We weten wel: onze Here Jezus is een klein kindje geweest. Hij is opgegroeid, heeft de peuterpubertijd en de tienerpuberteit meegemaakt. We weten het, maar inhoudelijk weten we er weinig over. Het is ook niet belangrijk voor onze redding om Jezus’ hele jeugd in detail te kennen. Hoe interessant misschien ook – maar het staat niet in de Bijbel; het is niet noodzakelijk voor onze redding.
Maar de schrijver van de Hebreeënbrief vestigt hier wel de aandacht op Jezus’ hele leven. Inclusief zijn jeugd. We richten ons in deze preek op vers 8 t/m 10:
“8Hoewel hij zijn Zoon was, heeft hij moeten lijden, en zo heeft hij gehoorzaamheid geleerd. 9En toen hij naar de uiteindelijke volmaaktheid gevoerd was, werd hij voor allen die hem gehoorzamen een bron van eeuwige redding, 10omdat God hem heeft uitgeroepen tot hogepriester zoals Melchisedek dat was.” (NBV)
Jezus Christus heeft tijdens Zijn hele leven geleden; heel zijn mensenbestaan werd erdoor gestempeld – van begin tot eind. Al vanaf zijn conceptie was Satan bezig om te proberen de Here Jezus uit de weg te ruimen. En de Hebreeënschrijver zegt dus: Jezus heeft door heel dat leven vol lijden gehoorzaamheid geleerd. Hij is in zijn mensenbestaan in elk opzicht op de proef gesteld, zegt Hebreeën 4,15. Jezus Christus heeft het hele mensenleven doorleefd. Dat is ons thema:
HET HELE LEVEN DOORLEEFD
Voordat we daarop ingaan, eerst een terugblik op de voorgaande hoofdstukken en de preken daarover. Want wat is de lijn van die lange, doorwrochte preek die de schrijver heeft opgeschreven? Want waar werkt de Hebreeënschrijver tot nu toe naar toe?
De preek cirkelt als het ware steeds dichter naar een belangrijke kern van de preek: Jezus Christus is onze Hogepriester. Daarmee, dat Jezus onze hogepriester is, wil hij aangevochten, vervolgde gelovigen bemoedigen. Voor die bemoediging heeft de schrijver in het eerste hoofdstuk laten zien dat God spreekt door Jezus Christus. Jezus Christus is sprekend God. Hij is het hart van Gods openbaring (Heb. 1). Hij verbindt ons aan elkaar en aan Hem als broers en zussen (Heb. 2)! Daarom moeten we onze aandacht op Hem richten (Heb. 3). In Hem is Gods rust toegankelijk (Heb. 4).
Hier in ons gedeelte focust de schrijver er dus op: Jezus is een uiterst begripvolle, een uiterst meelevende hogepriester: Hij heeft ons hele leven doorleefd. Hij heeft elke beproeving beleefd.
#1. Elke beproeving beleefd
Dat wil zeggen:
Elke beproeving van het opgroeien heeft Hij gevoeld. Elke keer dat zijn ouders een fout maakten heeft Hij de neiging gehad om ze niet te respecteren. Hen niet te gehoorzamen.
Iedere keer dat de Farizeeën en Schriftgeleerden hem probeerden ten val te brengen heeft Hij de beproeving om te zondigen ervaren.
Hij heeft elke beproeving van het leven gevoeld. De Hebreeënschrijver zegt zelfs dat Jezus gehoorzaamheid heeft geleerd.
Kijk, wij kunnen gemakkelijk denken: Jezus is Gods Zoon. Het was voor Hem een koud kunstje om niet te zondigen. Daar draaide Hij zijn hand niet voor om, zegmaar. Alleen dat is niet het beeld dat de Hebreeënschrijver hier schetst. Alles wat wij hebben moeten leren, heeft onze Here Jezus ook moeten leren. Zelfs gehoorzaamheid dus. Gehoorzaamheid aan Zijn ouders. Gehoorzaamheid als mens aan God. Hij heeft moeten leren om Zijn verantwoordelijkheid te nemen. En in alle beproevingen die het opgroeien rijk is… elke verleiding die het leren te leven als mens kent… heeft onze Here Jezus niet gezondigd.
Besef goed: niet zondigen terwijl je wel blootstaat aan de verleiding, dat is veel moeilijker dan toegeven aan de zonde. Vergelijk het met een hele harde stormwind. Het kost veel meer moeite om stevig te blijven staan, dan wanneer je je omver laat blazen. Als je op de grond gaat liggen in een storm, dan heb je weinig last van de wind. Maar wanneer je dag in dag uit, in weer en wind overeind blijft staan… dat is hoe langer hoe moeilijker! Hoe langer je blijft staan, hoe groter de verleiding wordt om je te laten vallen. Maar onze Heer Jezus Christus heeft tot het einde toe volgehouden!
Maar dat is wat onze Here Jezus heeft gedaan! Hij heeft de stormen van alle beproevingen van het leven gevoeld en is daarin staande gebleven. Hij heeft zonder zonde geleefd. Daarom kan Hij ten volle begrip opbrengen voor de beproevingen waar wij aan ten prooi vallen. Hij heeft voor elke beproeving begrip.
#2. Voor elke beproeving begrip
Hij kan zich in ieder van ons inleven, met elke neiging tot zonde die we hebben. Juist omdat hij elke neiging tot de zonde heeft gevoeld, zonder er aan toe te geven.
Misschien denk je: Is dat niet te makkelijk? God is toch ook boosom de zonde? We zeggen in de kerk regelmatig: we staan van nature bloot aan Gods toorn. Dat moeten we blijven beseffen. Want we zijn niet van onszelfkinderen van God geworden. Niet omdat God zoveel van ons houdt, dat Hij zegt: Ach, weet je wat, het is goed lieverd. Nee! God heeft alle boosheid en straf om de zonde neer doen komen op Jezus Christus! In Hem Zijn we aangenaam voor God. In Hem Zijn we kinderen van God.
Als begripvolle, invoelende hogepriester voert onze Here Jezus Christus dáárvoor het pleidooi! Vanuit Zijn mensenkennis, vanuit Zijn begrip waarin Hij weet hoeveel verleidingen we dagelijks nog hebben. Hij weet hoe moeilijk het is om in de storm van verleidingen staande te blijven: Hij heeft het volbracht!
Besef dat in het geloof. Besef dat Jezus Christus ons hele leven heeft doorleefd! Alles aan het menszijn kent Hij. Van het opgroeien als kind, tot en met ziekte en angst voor de dood. Van onbeantwoorde liefde tot en met hartgrondige haat. Bedenk dat maar, ook als we straks het Avondmaal vieren. Hij die ons leven door en door kent, die begrip heeft voor onze neiging tot de zonde, pleit voor ons als hogepriester bij God!
AMEN