top of page

Hebreeën

Focus op Jezus

Hebreeën 3,1-2

Serie:

Almkerk-Werkendam

zondag 24 oktober 2021

Afdwalen… van God. Dat kennen we, vanuit de Bijbel, misschien ook wel vanuit ons eigen leven. Afdwalen… wat is dat eigenlijk? Ja we kennen het afdwalen van onze gedachten. Als je afgelopen jaar regelmatig thuis hebt gewerkt, dan weet je er ondertussen waarschijnlijk alles van: afleiding.

Als mens raak je weleens afgeleid. Als je aan het werk bent, en een collega vraagt iets aan je. Misschien werk je wel op een kantoortuin… Of als je aan het studeren bent, en het is onrustig om je heen. Of je leest een boek, maakt een puzzel, of nog wat anders… en de buren maaien het gras… of de buurkinderen gillen wat af.


Dat soort afleiding kennen we allemaal. Afleiding van buitenaf. Maar soms komt het juist van binnenuit. Gedachten die je afleiden, frustratie waardoor je je niet kunt concentreren.

Het lukt gewoon niet. Of er zit je iets dwars, waardoor je niet verder komt. Of je bent moe… Als ik een nacht slecht geslapen heb, dan is er op de wereld geen koffie genoeg om mijn concentratie op pijl te krijgen…


Goed, soms zijn concentratieproblemen onschuldig, maar het kan ook gevaarlijk zijn. Als je werk doet waarbij je echte gefocust moet blijven. Bijvoorbeeld tijdens het autorijden, of het bedienen van zware machines. Afleiding kan gevaarlijk zijn. In het geloof net zo goed…


Broers en zussen, broertjes en zussen en gasten,

Hier in de kerk en thuis,

Mensen van wie God houdt,


Afleiding. Afdwalen in geloof…

het kan je zomaar overvallen. Je verliest concentratie op Jezus. In het afgelopen jaar bijvoorbeeld. In het begin keek je nog wekelijks naar de diensten. Maar gedurende het jaar… nadat je wat geshopt had… doet het je minder. Raak je afgeleid van geloof. Ben je meer gericht op andere dingen.


Hebreeën 3 vestigt er de aandacht op: “Zie er dus op toe, broeders en zusters, dat niemand van u door een kwaadwillig, ongelovig hart afvallig wordt van de levende God” Met andere woorden: ‘Let op elkaar! Zorg dat niemand afgeleid raakt van het geloof’ maar “richt je aandacht op Jezus.” Dat wil zeggen: blijf gefocust op Jezus.

Dat is ons thema:

FOCUS OP JEZUS

Afleiding van het geloof heeft weinig te maken met je concentratievermogen.

Goed, soms kun je je niet concentreren op de preek. Bij het amen besef je dat je weinig hebt geregistreerd. Soms zing je een lied gedachteloos. De tekst gaat het ene oor in en het andere oor uit. Dat is niet de afleiding waar de Hebreeënschrijver het over heeft. Bij geloven en het afgeleid worden van geloof gaat het om trouw. Trouw aan God, loyaliteit aan Jezus, toewijding aan God.

Daar zijn we toe geroepen als zijn heiligen.


#1. Heiligen

Want dat zijn we: heiligen. Zo worden we aangesproken als lezers (Heb. 1,1a). Heilige broers en zussen die deelhebben aan de hemelse roeping. Het is een uitspraak die volgepakt zit met wat in Hebreeën 1 en 2 is gezegd. Maar het is goed om die samenvatting die de schrijver zelf geeft even onder de loep te nemen.


We zijn heiligen. Daarmee vat de schrijver samen we zijn gereinigd van onze zonden. Die reiniging is voltrokken, staat er in Hebreeën 1,3. We zijn gereinigd van de zonden, en daar leven we iedere dag opnieuw van. Maar het gaat verder. Wie gereinigd is van de zonde staat, zogezegd, nog niet in de plus bij God. God roept ons niet alleen om niet te zondigen. Als mensen moeten we ook het goede doen. Als je zonden vergeven zijn, sta je als het ware op 0. Maar we moeten, zogezegd, naar plus 1. Ook dat heeft Jezus voor ons bereikt. In Hem leidt God ons zijn luister binnen (Heb. 2,10-11).


Dat houdt in dat God eens alles volmaakt zal maken. Wie Jezus volgt in het leven die deelt nu al in de glorie, de pracht van Jezus Christus. Dat staat verderop in Hebreeën 10,14.

“Door deze ene offergave heeft [Jezus] hen die zich door hem laten heiligen voorgoed tot volmaaktheid gebracht.”


Zo zijn we dus heiligen. We zijn vergeven en delen – nu al – in de volmaaktheid van onze Here Jezus.

Misschien geeft je dat een wat dubbel gevoel. Mij in ieder geval wel. Natuurlijk is het fantastisch dat we in de zekerheid mogen groeien dat God naar ons kijkt in Jezus Christus, alsof we ‘nog nooit zonde hadden gehad of gedaan’ (HC 60). Maar tegelijk voelt dat als een soort pleister op een open wond.


Misschien herken je dat: mooi dat we nu gered zijn, maar het leven is niet minder kapot… Rampen gebeuren nog altijd. Mensen sterven nog. Er is nog veel lijden, pijn en zonde om ons heen. Wat heb je er concreet aan dat je een heilige bent als je Jezus volgt?


Nou, volgens mij dit: Als je Jezus volgt, met vallen en opstaan… Als je Hem volgt… Als je zoekt en verlangt naar het leven dat Hij geeft… dan is dat genoeg! Het gaat er niet om dat wij dat volmaakt doen. Het gaat erom dat we ons er zo goed mogelijk voor inspannen! Dat geeft veiligheid en zekerheid! Als je ziek bent, dat je weet dat je nooit uit Gods hand valt. Hoe bedreigend het ook voelt. Hoe erg je geweten je ook aanklaagt. Als je Jezus volgt in dit leven, dan ben je gered! Of je nu jong bent of oud: je mag er zeker van zijn dat er een einde komt aan pijn, aan lijden, aan die hardnekkige zonde die telkens weer de kop op steekt. Dat er een einde komt aan wereldrampen, aan dictators, aan honger en alles wat slecht is!


Dat is wat we geloven! Dat is waarom we focussen op onze Here Jezus. Hij is onze zekerheid! Totdat God dat werkelijkheid maakt, leven we geduldig, soms zwaarmoedig, maar zeker van onze redding! Zeker van het aanstaande herstel van de wereld!


En ja, dat doet een beroep op ons. Want we zijn geroepen heiligen.


#2. Geroepen

De zekerheid waar we het net over hadden, die wordt ons aangeboden. Een fantastisch aanbod doet een beroep op je. Het roept je om te reageren. Zo werkt dat. Vergelijk het met de loterij. Of met het vinden van een paar miljoen op straat – gelijke kansen:


Maar: als je die hoofdprijs gratis en zeker wordt aangeboden, dan zullen de meesten niet afwachten. Zo van: ‘Nou, eerst maar eens kijken of ik het met mijn huidige bankrekening redt…’


Een fantastisch aanbod doet een beroep op je. Dat werkt in het geloof precies zo. In de vorige twee preken had ik het over Jezus die één van ons is geworden. Gods glorie, Zijn genade, Zijn liefde heeft een gezicht gekregen, is mens geworden in Jezus. Hij is één van ons geworden en dat schept een band. We krijgen het aanbod om achter Jezus Christus aan te gaan, op weg naar het volmaakte herstel van alles. De volmaakte glorie, de pracht waar Jezus al in is binnengegaan, ligt binnen ons bereik. En het is gratis, een onvoorwaardelijk aanbod!


Toch roept onze tekst daarover ook wel wat vragen op. Er staat: “Wij vormen dat huis, mits we trots en zonder schroom vasthouden aan datgene waarop wij hopen.” (Heb. 3,6b) Met dat huis wordt de gemeenschap van Gods kinderen bedoeld. De gemeente, de kerk. Maar zegt dit vers niet dat het samen vormen van dat huis, de gemeente van God, voorwaardelijk is? Wij vormen het huis als we vasthouden aan onze hoop in Jezus. Misschien herken je dat gevoel van voorwaardelijkheid wel in je eigen leven. ‘Ja, de genade van God is gratis, máár je moet Hem wel volgen, wel voor Hem leven. Anders is het niet goed genoeg.’


Toch moet je dat goed uitleggen. Want als iemand je een fantastisch aanbod doet, als je de loterij wint, maar je leeft door alsof dat niets verandert. Als je dan nog steeds op elke cent let. Als je dan nog steeds een probleem maakt van de €50,- die iemand je schuldig is… is er dan wel echt iets veranderd? Maak je dan wel echt gebruik van wat je hebt gewonnen? Heb je het aanbod dan wel in gebruik genomen?


Maar het gaat zelfs nog verder! Wie gelooft, die brengt vruchten van eeuwig leven voort. Punt. Dat is geen kwestie van misschien. Het is een logisch gevolg. Een verlamde die genezen is, die loopt. Een blinde die genezen is, die ziet. En een gelovige die gered is door de genade van God, die zoekt naar het leven dat God wijst!


Zo moet je ook dat vers uitleggen (Heb. 3,6b). Wie de genade van God in Jezus aanneemt die vormt het huis. Wie gelooft, die hoort bij de gemeente van God. Dat is niet voorwaardelijk. Maar besef wel dat geloven een werkwoord is. Het betekent vertrouwen. Het is meer dan geloven dat God bestaat. We vormen het huis als we Jezus volgen. Want dat is een logisch gevolg als je Zijn genade, Zijn vergeving van zonden aanneemt. Als je vergeving van zonden wilt, hoort daarbij dat je erkent dat de zonde fout is. Het hoort bij vergeving dat je schuld bekend: ‘Heer, de wereld is gebroken, mijn leven is gebroken. Ik wil dat niet, maar ik kán niet anders. Wilt U mij vergeven. Wilt U mij heel maken!’


Dat is wat Focussen op Jezus inhoudt. Dat je je aandacht richt op Hem. Dat je bedenkt wat Hij heeft gedaan. We zijn geroepen heiligen . Dat betekent dus dat je geheiligd bent, vergeven door God en zekerheid van het herstel van de gebrokenheid hebt. En ook dat dat betekent dat je een bepaalde levensrichtingin bent geslagen. Dat je erkent dat het leven van deze wereld dood loopt.


Bedenk dan ook: Jezus volgen betekent ook dat Hij voorop gaat! Hij is onze apostel en hogepriester. Daarin kun je precies die tweeslag herkennen waar we het nu de hele preek al over hebben.


Hij is apostel: Hij is naar ons toegestuurd. Hij heeft beantwoord aan Zijn roeping! Daar ging het in de vorige hoofdstukken van Hebreeën vooral over. Jezus, sprekend God, is mens geworden. Hij, de Zoon van God, is mens geworden, één van ons.


En Hij is onze hogepriester: hij heiligt ons. Híj zorgt voor onze vergeving van zonden. Hij vertegenwoordigt ons bij God. Hij leeft het leven zoals God het vraagt. Verderop in Hebreeën gaat het hier nog uitgebreid over, dus dat laat ik nu rusten.


Laten we onze aandacht richten op Jezus. Laten we ons op Hem focussen. Hij heeft gedaan wat God van mensen vraagt: een volmaakt leven. Hij beantwoordde aan Gods roeping en Hij leefde heilig. Hij heeft Zijn taak trouw vervuld. Hij is trouw aan God, die Hem heeft aangesteld. De Hebreeënschrijver haalt dan Mozes erbij; één van de belangrijkste figuren binnen het jodendom. Maar de schrijver benadrukt hier dat Jezus veel meer is dan Mozes.


Jezus is gelijk aan God, zei de schrijver eerder al. En hier benadrukt de schrijver twee tegenstellingen: Mozes vervulde zijn taak in het huis, maar Jezus is de bouwer van het huis. Mozes was een trouwe dienaar in het huis, maar Jezus is de trouwe Zoon die het gezag heeft gekregen over het huis.


Focus dus op Jezus, als geroepen heiligen. Hij biedt zijn genade aan. Een fantastisch aanbod, dat je leven verandert. En bedenk ook – daar hebben we het nog niet over gehad – maar het is een eindig aanbod!


Op=op, zegmaar. Niet qua hoeveelheid genade, maar wel qua tijd. Daarom: Als je vandaagZijn stem hoort, wacht dan niet langer! Neem Zijn aanbod aan, geef je over aan Jezus Christus, beloof Hem trouw. Vertrouw Hem maar, want Hij overziet Zijn wereld en jouw leven. Wees niet bang, Hij is er bij.


Focus op Jezus en ontdek alles wat Hij voor ons doet, ontdek de blijdschap en vrijheid van het leven dat Hij geeft. Ontdek het alles overstijgende geluk dat Hij geeft.


Ontdek de zekerheid in Hem! Verdiep je verder in Zijn liefde voor ons. Zoek naar groei in je liefde voor elkaar, vanuit Zijn liefde! Wacht niet langer, maar kies vandaag, en morgen en elke verdere dag van je leven voor Hem.


AMEN

Deze preek in een dienst lezen?

Als je hieronder je contactgegevens invult dan stuur ik de presentatie, liturgie en preek met klikmomenten zo snel mogelijk op.

bottom of page